Η Παγκόσμια μέρα ψυχικής υγείας η οποία έχει καθιερωθεί ως η 10η Οκτωβρίου έχει ως στόχο να ευαισθητοποιήσει το κοινό για θέματα τα οποία εμπίπτουν στην σφαίρα των Νευρονοητικών-Νευροβιολογικών (Ψυχιατρικών) νόσων. Η ψυχική μας υγεία αποτελεί μια παράμετρο την οποία αναμένεται να φροντίζουμε καθημερινά. Έτσι και αλλιώς, οι αρχαία ρύση «Νους υγιής εν σώματι υγιεί» περιγράφει με λακωνικό τρόπο το πολύ σημαντικό νόημα της ψυχικής υγείας για τους ανθρώπους. Η Παγκόσμια Μέρα Ψυχικής Υγείας φέτος είναι επικεντρωμένη στην πρόληψη της αυτοκτονικής συμπεριφοράς.
Όπως φαίνεται η παράμετρος της αυτοκτονικότητας ς λαμβάνει ευμεγέθης διαστάσεις, αφού σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας 800 000 άνθρωποι παγκοσμίως, περίπου δηλαδή 1 άτομο κάθε 40 λεπτά, χάνει την ζωή του ως αποτέλεσμα αυτοκτονίας. Είναι σημαντικό να καταγραφεί πως τα άτομα με κάποια Νευρονοητική/ Νευροβιολογική (Ψυχιατρική) νόσο τα οποία δεν λαμβάνουν φαρμακοθεραπεία παράλληλα με παρεμβάσεις μέσω του λόγου και παρουσιάζουν έντονα το στοιχείο της παρορμητικότητας, έχουν περισσότερες πιθανότητες για αυτοκτονία συγκριτικά με τον υγιή πληθυσμό .
Σχετικά με τον υγιή πληθυσμό παράγοντες οι οποίοι μπορούν να οδηγήσουν σε αυτοκτονικότητα είναι τα έντονα γεγονότα ζωής που δεν διαχειρίζονται αποτελεσματικά και οδηγούν σε συναισθήματα έντονης απελπισίας. Ένα τόσο σημαντικό θέμα χρήζει πολυπαραγοντικής διαχείρισης σε επίπεδο στρατηγικών σε συνεργασία με πολλούς φορείς όπως : Υπηρεσίες Ψυχικής Υγείας, Εθελοντικές Οργανώσεις, Πανεπιστήμια. Το ταμπού για τις Νευρονοητικές/ Νευροβιολογικές (ψυχιατρικές) νόσους, η έλλειψη γνώσης για το φαινόμενο της αυτοκτονικότητας και η έλλειψη στρατηγικών διαχείρισης του φαινομένου, αποτελούν μερικούς από τους παράγοντες αύξησης των ατόμων που θέτουν τέλος στην ζωή τους. Το κύριο συστατικό για τη μείωση πιθανοτήτων να χάσει κάποιο άτομο τη ζωή του μετά από αυτοκτονία, είναι ο έγκαιρος εντοπισμός και διαχείριση σκέψεων και συναισθημάτων που οδηγούν σε έντονη απελπισία.
Η πρόληψη της αυτοκτονικότητας θα πρέπει να πραγματοποιείτε από πολύ νωρίς στην ζωή των ανθρώπων, με την ανάπτυξη δεξιοτήτων αυτό-διαχείρισης αρνητικών συναισθημάτων που πιθανά οδηγούν σε απελπισία. Προγράμματα παροχής γνώσης τα οποία θα περιλαμβάνουν δεξιότητες διαχείρισης αρνητικών συναισθημάτων, διαχείριση παρορμητικής συμπεριφορά, σημαντικότητα λήψης φαρμακοθεραπείας -όπου χρειάζεται- ίσως μειώσει το φαινόμενο της αυτοκτονικότητας. Ένα άλλο βήμα που θα μπορούσε δώσει ευκαιρία για το σχεδιασμό εξατομικευμένων παρεμβάσεων, είναι η ευκαιρία σε άτομα με αυτοκτονικές σκέψεις και στις οικογένειες τους να μιλήσουν για τις προσωπικές τους ανάγκες σχετικά με το βίωμα τους. Μια άλλη εισήγηση θα ήταν ίσως, η δημιουργία μηχανισμού στήριξης για άτομα με απελπισία, όπως είναι μια ανοικτή τηλεφωνική γραμμή ή σύστημα αποστολής μηνυμάτων προς επαγγελματίες ψυχικής υγείας με στόχο άμεση στήριξη.
Κλείνοντας τονίζεται η ανάγκη να λαμβάνετε υπόψη κάθε δήλωση από τους οικείους μας για τερματισμό της ζωή τους. Μια αυτοκτονία μπορεί να προληφθεί φτάνει να πραγματοποιηθεί ορθή διαχείριση από τους επαγγελματίες υγείας, το άτομο και την οικογένεια του. Ζητήστε άμεσα βοήθεια από το κοντινότερο κέντρο Ψυχικής Υγείας.
*πρώτη δημοσίευση εφημερίδα “Πολίτης” 10/10/2019, σελίδα 11
Πηγή: www.who.int ; https://www.who.int/health-topics/suicide#tab=tab_1