Τα περισσότερα άτομα με διπολική διαταραχή παρουσιάζουν κάποιου βαθμού κοινωνικό στιγματισμό αφού είναι μια νόσος όπου ακούγονται πολλοί μύθοι γύρω από την πορεία της. Αρκετές φορές τα άτομα με διπολική διαταραχή χαρακτηρίζονται ως «ασταθή», «παρορμητικά», «κακόκεφα». Η αλήθεια είναι πως τα μέσα μαζικής ενημέρωσης έχουν «βάλει το χεράκι τους γι΄ αυτό» αφού συχνά μεταφέρουν τις πιο ακραίες ή οξείες φάσεις της νόσου είτε για να σκηνοθετήσουν ένα έργο ή να μεταφέρουν κάποιο γεγονός που έχει συμβεί. Δεν ακούμε συχνά να περιγράφουν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης για το πόσο λειτουργικά και παραγωγικά είναι τα άτομα με διπολική διαταραχή όταν είναι σε νορμοθυμία, άλλωστε αυτό δεν θα «πουλούσε».
Πέρα τα θέματα κοινωνικού στιγματισμού που βιώνουν τα άτομα με διπολική διαταραχή, συχνά αναφέρουν πως δεν καταλαβαίνει ο περίγυρος τους τι περνούν. Αυτό είναι αλήθεια γιατί εάν κάποιο άτομο δεν έχει βιώσει τα συμπτώματα της διπολικής διαταραχής είναι δύσκολο να καταλάβει πως είναι η νόσος. Αυτό που ακούνε συχνά τα άτομα είναι «προσπάθησε λίγο ακόμα», «μην διακόπτεις την φαρμακοθεραπείας σου».
Το περιβάλλον των ομαδικών συναντήσεων το οποίο περιέχει ομότιμα άτομα είναι το μόνο περιβάλλον που μπορούν πραγματικά τα άτομα με διπολική διαταραχή να αισθανθούν ότι τους κατανοούν και τους αποδέχονται απόλυτα. Είναι ένα περιβάλλον που όλα τα άτομα μπορούν να καταλάβουν απόλυτα χωρίς πολλές δικαιολογίες και τεκμηριώσεις όταν περιγράφει κάποιο άτομο ότι «έφτασα στον πάτο» ή «ήθελα να με πατήσει ένα τρένο να τελειώνω. Στο περιβάλλον της ομάδας μπορεί το άτομο με διπολική διαταραχή να εκφράσει ίσως την απέχθεια του για την φαρμακοθεραπεία, δεν θα τον πείσει κανένας με θεωρίες να τα λάβει… αλλά θα ακούσει τι έγινε σε κάποιο άλλο άτομο που τα διέκοψε.
Η ανάγκη το άτομο να κρύβει την νόσο του δεν υφίσταται στις ομαδικές παρεμβάσεις, έτσι τα άτομα έχουν την ευκαιρία να νιώθουν το αίσθημα του ανήκειν. Τα καλά νέα είναι ότι το αίσθημα της αποδοχής και του ανήκειν ίσως έχουν μακρά ημιζωή και ίσως να μεταφερθεί στον πραγματικό κόσμο και να μαλακώσει τον βαθμό στον οποίο το άτομο αισθάνεται περιθωριοποιημένο. Τα άτομα που συμμετέχουν σε ομαδικές παρεμβάσεις έχουν την ευκαιρία να παρατηρήσουν πως τα άλλα άτομα διαχειρίζονται δύσκολες καταστάσεις στη ζωή τους.
Τα άτομα με διπολική διαταραχή παρ΄ολο που πολλές φορές υποστηρίζονται από οικογένεια ή φίλους, παρόλα αυτά με την συμμετοχή τους σε ομαδικές παρεμβάσεις ίσως κερδίσουν γνωριμίες με νέο κοινωνικό κύκλο
Η ομαδικές συναντήσεις παρέχουν στα άτομα μια μοναδική εμπειρία στο να κατανοήσουν πολλά θετικά πράγματα για τη ζωή τους. Δίνουν την ευκαιρία στα άτομα να παρατηρήσουν πως δεν είναι μόνα, πως και άλλα άτομα έχουν βιώσει παροιμία συμπτώματα με τα δικά τους, αλλά κατάφεραν να τα διαχειριστούν.
Έχεις την ευκαιρία να νιώσεις και εσύ πως:
«Ένα βαρύ φορτίο ξαφνικά γίνεται πολύ πιο ελαφρύ»